Deuteronomium 13:4. HSV. 

Deze tekst staat in het teken van de bestrijding van afgoderij. De tekst omgeving van dit Bijbelvers is een aaneenschakeling van waarschuwingen en methoden tegen de afgoderij. We komen in het bestuderen van Deuteronomium 13 nog voldoende in de gelegenheid om aan het onderwerp 'afgoderij' aandacht te besteden. Vandaar dat ik in dit vers met nadruk wil kijken naar het volgende:

Achter de HEERE, uw God, moet u aan gaan, Hem moet u vrezen, Zijn geboden moet u in acht nemen en Zijn stem gehoorzamen; Hem moet u dienen en u aan Hem vasthouden.

Een opdracht.

Dit is wat Mozes aan Israël opdraagt. Het is echt een opdracht. Ik kom driemaal het woordje 'moet' tegen. Dit is wat zij moeten doen. Er is geen sprake van vrijwilligheid, er is geen sprake ven een keuze zelfs niet van een dringend advies. Het is voor hen bepaald. Zo moeten zij het doen. 

Stel u dat eens voor: Wij zijn mensen van de eenentwintigste eeuw. Wij zijn gewend onze eigen keuzes te maken, onze eigen richting te kiezen. Als men vandaag aan de dag Gods boodschap doorgeeft binnen de kerk of daarbuiten, dan hebben we waarschijnlijk wat moeite met de manier waarop wij hier in dit Bijbelvers aangesproken worden. Want zo zijn wij dat niet gewend. Wij bepalen zelf wat we doen en als we ook nog godsdienstige ideeën hebben dan kan het zijn dat we aan sommige oproepen gehoor geven. Maar als ons verteld wordt wat wij allemaal moeten doen, dan ontstaat er weerstand. Want wij bepalen zelf wel wat wij willen en wij moeten niets. Nou ja; vooruit, dit is natuurlijk vanuit het oude testament. Dus daarom zal het wel op een wettische manier worden verkondigd. Hoe lagen de verhoudingen? 

Exodus 19:5.   

Nu dan, als u nauwgezet Mijn stem gehoorzaamt en Mijn verbond in acht neemt, dan zult u uit alle volken Mijn persoonlijk eigendom zijn, heel de aarde is van Mij.

Hier krijgt Israël te horen Dat zij onder bepaalde voorwaarde Gods eigendom zouden kunnen zijn. Maar daar moet je dan wel net zin in hebben. Als je dat zo leest dan lijkt het erop alsof Israël daar blij mee moet zijn als ze in bezit worden genomen door de HEERE.   

Maar dan valt mij iets op in Exodus 19:5 Daar zegt JHWH: "heel de aarde is van Mij." Dus of Israël er nu mee instemt of niet, Zij zijn Gods eigendom! Maar dat betekent ook iets voor mij. Of ik het nou leuk vindt of niet, Ik ben Gods eigendom. Je kunt het vergelijken met iemand die een hele grote tuin heeft. Hij laat die tuin aan de natuur over maar een klein deel daar wil Hij iets moois van maken. Waarschijnlijk wordt de rest snel overwoekerd door de brandnetels

Mogelijk is het idee dat wij het eigendom zijn van God de schepper, niet aanlokkelijk om dat wij onze eigen baas willen zijn. Maar zonder contact met God blijft ons leven leeg en zinloos.

Wat was de bedoeling?

Jesaja 43:21

Dit volk heb Ik Mij geformeerd. Zij zullen Mijn lof vertellen.

Exodus 19:6a

En gij zult Mij een priesterlijk koninkrijk, en een heilig volk zijn.

Zowel in het oude testament als in het Nieuwe testament zijn wij er in de eerste plaats voor God, en niet andersom.